Oude Ambachten Einighausen

Wassen

Vroeger wasten de vrouwen één keer per maand, vaak drie dagen achter elkaar. Dit zware werk gebeurde allemaal met de hand. Helaas verdwenen niet alle vlekken met water en zeep.

De zon als vlekverwijderaar.

Wit textiel mooi wit houden was belangrijk. Vroeger, toen er nog niet zoveel wasmiddelen waren, hadden de huisvrouwen zo hun eigen manier om de witte was fris en wit te krijgen.

Bleekweide

Na het wassen was het witte linnen schoon, maar vaak nog wat gelig. De schone was werd frisser en witter door op een nat grasveld uit te spreiden en te laten drogen.
Door de zon kreeg de stof een frisse geur en een ‘bleeke’ kleur: vandaar het woord ‘bleken’.
Voor het op de bleek leggen werd gebruik gemaakt van een kort gemaaid, liefst nog een beetje een nat grasveld: de bleekweide of bleek genoemd.
Je kunt je voorstellen hoe boos de vrouwen werden als je per ongeluk op de witte was trapte; dan was alle moeite voor niks geweest en kon ze opnieuw beginnen….

Vraag:

Wat werd er gedaan om het wasgoed stevigheid te geven?

Kleedje er in leggen, af en toe omdraaien en na 1/2 uur wat uitwringen en laten drogen. Het liefst plat liggend. Daarna even met de strijkbout er licht over heen. Klaar!

Ook werd er vroeger suikerwater gebruikt om te stijven. Wat een gek idee hè?
Zouden er dan geen bijen bij je op bezoek komen door de zoetigheid van suikerwater?